Goede en slechte lessen…

ik geef ook workshops muziek op een veelheid aan scholen. Afgelopen tijd was ik op een scholengemeenschap werkzaam. De eerste twee klassen gingen gemakkelijk, de leerlingen waren enthousiast, geconcentreerd, wilden samenwerken.
Als de derde klas binnenkomt voel ik al: dit wordt anders. En dat is het ook. Leerlingen luisteren niet naar mij en naar elkaar. Iedereen wil de hoofdrol. Er zijn voortdurend opmerkingen en kleine incidenten. Bij het samenspelen kunnen ze in eerste instantie onmogelijk samen een ritme creeëren. Interessant wat dat met mij en de begeleidende leraar doet….. Het is moeilijk om niet de strijd aan te gaan. Het ongemak te verdragen. De andere docent houdt uiteindelijk een donderpreek waarin hij zegt dat hij zich kapotschaamt. Dan wordt het even wat stiller.
Ik ga dan wat meer de dialoog aan, en vanuit metacommunicatie vraag ik hoe ze beter kunnen samenspelen. Daar komt geen concreet antwoord op, maar ik zie dat sommige gaan nadenken. Als ze uiteindelijk onder mijn leiding een muziekstuk kunnen maken geven ze terug dat ze wel leiding nodig hebben. Mijn wedervraag is dan of dat altijd zo leuk is, en of er ook een manier zou kunnen zijn om meer zelfstandig te kunnen werken.
In de reflectie betrap ik me er zelf (weer) op dat ik met andere docenten spreek over deze les als minder goed dan de andere. Maar als ik er wat meer over doordenk heeft deze groep eigenlijk de grootste ontwikkeling doorgemaakt. Ze hebben ervaren dat ze degelijk iets samen konden doen, en sommigen gaan nadenken hoe ze dat meer zouden kunnen, en wat daarvoor nodig is.
Ik ben zeer geïnspireerd door de uitgangspunten van Carol Dweck, en het procesgericht werken. Maar het blijft confronterend dat het be- en soms veroordelen van leerlingen, individueel of in een groep, zo diep in mij zit. Dat blijft een aandachtspunt waar ik aan mag blijven werken! Deze groep helpt mij beseffen: een goede les is niet per definitie een les waarin alle leerlingen iets ‘goed’ doen. Het is een les waarin gegroeid word, waarin grenzen worden verlegd, van jezelf en de leerlingen. En waarin van ‘een 3 naar 4 gaan’ net zo waardevol, en soms waardevoller, is dan van ‘7 naar 8’.
Wat is jullie ervaringen met ‘goede en slechte lessen’?